Czyszczenie winyli - próby i błędy: Różnice pomiędzy wersjami
Z Technique.pl
| Linia 22: | Linia 22: | ||
*Ponieważ trudno byłoby teraz oczekiwać, że poddamy tę płytę eksploatacji przez grupę użytkowników w okresie kilkudziesięciu lat do dalszych testów wziąłem dwie przypadkowe płyty, takie prosto ze sklepu z używanymi winylami. Założyłem że będę oglądał z grubsza ten sam fragment płyty, aby uzyskać choć pozory odniesienia. W moim przypadku był to promień położony prostopadle do napisów na naklejce w najniższy jej punkcie. Po tym promieniu wędruje mikroskop. | *Ponieważ trudno byłoby teraz oczekiwać, że poddamy tę płytę eksploatacji przez grupę użytkowników w okresie kilkudziesięciu lat do dalszych testów wziąłem dwie przypadkowe płyty, takie prosto ze sklepu z używanymi winylami. Założyłem że będę oglądał z grubsza ten sam fragment płyty, aby uzyskać choć pozory odniesienia. W moim przypadku był to promień położony prostopadle do napisów na naklejce w najniższy jej punkcie. Po tym promieniu wędruje mikroskop. | ||
| − | *Oto przykładowa płyta nazwijmy | + | *Oto przykładowa płyta - nazwijmy ją nr1 |
[[File:tro prze - 1.jpg|400px]] | [[File:tro prze - 1.jpg|400px]] | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
[[File:tro prze - 5.jpg|400px]] | [[File:tro prze - 5.jpg|400px]] | ||
[[File:tro prze - 7.jpg|400px]] | [[File:tro prze - 7.jpg|400px]] | ||
| + | |||
| + | *Kolejnym etapem było poddanie tej płyty myciu w samodziałowej myjce ultradźwiękowej | ||
| + | |||
| + | *Oto co zaobserwowano | ||
Wersja z 07:14, 30 cze 2016
- Powrót płyt winylowych powoli staję się faktem. Poszukiwane stają się płyty „klasyczne” zwłaszcza z okresu tal 60 i 70. Ceny są umiarkowane więc i amatorów brakuje. Ten wir wciągnął i mnie. Wchodzę więc w posiadanie płyt, które liczą sobie lat około 40…
Niestety spora cześć z nich jest tak brudna, że bardzo utrudnia to cieszenie się muzyką. Zaczyna się od tego, że po kilku minutach ilość kurzu na igle po prostu wysadza ją z rowka w dosłownym tego słowa znaczeniu. Stało się to głównym powodem podjęcia tego tematu.
- Założeniem było podjęcie tematu „na żywo” i „na surowo”….
Rzecz jasna, że „robiąc w temacie” winyli lat 50 spotkałem wiele „patentów” i „mitów”, ale, aby unikać kolejnych postanowiłem stanowczo odciąć się od istniejących (zapewne) w obiegu licznych teorii współczesnych…
- Na początek (nomen omen) odkurzyłem mikroskop elektroniczny z wyjściem USB i dokonałem serii zdjęć próbnych. Jak zwykle w przypadku fotografowania takich obiektów problemem okazało się uzyskanie dobrego i POWTARZALNEGO oświetlenia fotografowanego obszaru.
- Dla uzyskania jakiegoś pewnego odniesienia posłużyłem się nową płytą, taka która nigdy nie zetknęła się z talerzem gramofonu i nigdy nie była odtwarzana. Na początek z koperty wysypało się trochę czarnych wiórków ewidentnie świadczących o tym, że „na produkcji” nie panuja warunki ekstremalnie sterylne. Ale mniejsza o to….
- Taka płyta wygląda następująco:
- Jak widać jest na niej sporo kurzu i „ciał obcych”, jednak prawie żadne nie leżą dosłownie „w rowkach” sam zaś rowek jest nieskazitelnie ciemny bez jakichkolwiek śladów na krawędziach.
- Ponieważ trudno byłoby teraz oczekiwać, że poddamy tę płytę eksploatacji przez grupę użytkowników w okresie kilkudziesięciu lat do dalszych testów wziąłem dwie przypadkowe płyty, takie prosto ze sklepu z używanymi winylami. Założyłem że będę oglądał z grubsza ten sam fragment płyty, aby uzyskać choć pozory odniesienia. W moim przypadku był to promień położony prostopadle do napisów na naklejce w najniższy jej punkcie. Po tym promieniu wędruje mikroskop.
- Oto przykładowa płyta - nazwijmy ją nr1
- Kolejnym etapem było poddanie tej płyty myciu w samodziałowej myjce ultradźwiękowej
- Oto co zaobserwowano
