Szreniawa: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „400px”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:DSC03868.JPG|400px]] | [[File:DSC03868.JPG|400px]] | ||
| + | |||
| + | Wybieraliśmy się długo, ale w końcu się udało i dotarliśmy do Szreniawy. | ||
| + | To co tam napotkaliśmy zrobiło na nas wrażenie. Nie będziemy opisywali wszystkiego, koncentrując się na tylko maszynach parowych. Lokomobil naliczyliśmy około siedmiu z czego obecnie eksponowane są dwie. Egzemplarz wyprodukowany we Wrocławiu stojący zaraz przy wejściu do muzeum jest szczególnie imponujący. Respekt budzi zwłaszcza jego układ napędowy. Maszyna jest pięknie zachowana i pewnie tylko UDT stoi na straży tego, aby nie jeździła. Ze względu na położenie jest też całkiem zrozumiałe, że jest szczególnie dużo produktów firmy H. Cegielski w tym eksponowana pod dachem piękna lokomobila w towarzystwie posągu Hipolita Cegielskiego. Jest też kilka maszyn stacjonarnych wykonanych w końcu XIX i na początku XX wieku. | ||
| + | Ponadto w dziale poświęconym gorzelnictwu prezentowana jest nieduża maszyna parowa oraz parowa pompa do zacieru. | ||
| + | Podsumowując zgłaszamy dwa wnioski: | ||
| + | Po pierwsze: musimy tam wrócić, kiedy kolekcja ciągników i stacjonarnych silników rolniczych będzie udostępniona zwiedzającym. | ||
| + | Po drugie: Nazwa muzeum jest trochę myląca i entuzjastów techniki rolnictwo nie za bardzo przyciąga… Nie dajmy się jednak temu zwieść, pięknych egzemplarzy zabytków techniki jest tu bowiem więcej niż w niejednym muzeum techniki. | ||
Wersja z 06:11, 5 wrz 2012
Wybieraliśmy się długo, ale w końcu się udało i dotarliśmy do Szreniawy. To co tam napotkaliśmy zrobiło na nas wrażenie. Nie będziemy opisywali wszystkiego, koncentrując się na tylko maszynach parowych. Lokomobil naliczyliśmy około siedmiu z czego obecnie eksponowane są dwie. Egzemplarz wyprodukowany we Wrocławiu stojący zaraz przy wejściu do muzeum jest szczególnie imponujący. Respekt budzi zwłaszcza jego układ napędowy. Maszyna jest pięknie zachowana i pewnie tylko UDT stoi na straży tego, aby nie jeździła. Ze względu na położenie jest też całkiem zrozumiałe, że jest szczególnie dużo produktów firmy H. Cegielski w tym eksponowana pod dachem piękna lokomobila w towarzystwie posągu Hipolita Cegielskiego. Jest też kilka maszyn stacjonarnych wykonanych w końcu XIX i na początku XX wieku. Ponadto w dziale poświęconym gorzelnictwu prezentowana jest nieduża maszyna parowa oraz parowa pompa do zacieru. Podsumowując zgłaszamy dwa wnioski: Po pierwsze: musimy tam wrócić, kiedy kolekcja ciągników i stacjonarnych silników rolniczych będzie udostępniona zwiedzającym. Po drugie: Nazwa muzeum jest trochę myląca i entuzjastów techniki rolnictwo nie za bardzo przyciąga… Nie dajmy się jednak temu zwieść, pięknych egzemplarzy zabytków techniki jest tu bowiem więcej niż w niejednym muzeum techniki.
